PIERWSZY DZIEŃ WIOSNY

2012/2013

Z okazji Pierwszego Dnia Wiosny Samorząd Szkolny gimnazjum zorganizował potyczki klasowe. Reprezentanci klas rywalizowali ze sobą w różnych konkurencjach.  Zadaniem uczniów było przedstawienie zabawnej scenki o tematyce prozdrowotnej, rozwiązanie krzyżówki o takiej samej tematyce, jak również przygotowanie plakatu promującego zdrowy tryb życia. Konkurencją, na którą wszyscy z niecierpliwością czekali  był wybór najpiękniejszej "wiosenki".  W tegorocznych potyczkach bezkonkurencyjna okazała się klasa 2b, której wychowawczynią jest pani Beata Lemiszka.

album fotografii
wykonała Wioletta Perkowska

2011/2012

Tegoroczne powitanie wiosny powiązane było z prezentacją projektów edukacyjnych w wykonaniu klas drugich gimnazjum. Tematyka projektów dotyczyła wybranych krajów Unii Europejskiej. Wszyscy gimnazjaliści spisali się na medal. 

album fotografii
wykonała Wioletta Perkowska

2010/2011

21 marca – dzień niby zwyczajny, okazało się jednak, że nie do końca.  Po przestąpieniu progów szkoły wyraźnie dało się odczuć atmosferę wyjątkowości. Gimnazjaliści spotkali się na sali gimnastycznej,
gdzie mogli wziąć udział w Wiosennych Potyczkach Klasowych oraz w wyborach Miss i Mistera Sadu
i Ogrodu.
Podczas imprezy zrealizowano zadania dwóch projektów edukacyjnych:  "Trzymaj formę" oraz
"Znajdź właściwe rozwiązanie" (profilaktyka antynikotynowa). Zabawa była wyśmienita.

Miss Sadu i Ogrodu została Paulina Śliwa, Misterem Sadu i Ogrodu został Remigiusz Sikora.
W Wiosennych Potyczkach Klasowych zwyciężyła klasa 3b, której wychowawczynią obecnie jest pani Beata Lemiszka.

fotografie z imprezy

 "Wiosenne potyczki klasowe"

1. Przyśpiewka wiosenna - minimum 2 zwrotki.

2. Ogólna prezentacja klas - wiosenne przebranie wg uznania klasy, ocenie podlegać będzie pomysłowość, samodzielne wykonanie stroju, ilość uczniów zaangażowanych w przebranie.

3. Wykonanie Marzanny - klasa przygotowuje oddzielnie poszczególne elementy (słoma, ubrania, listwy, szkielety itp.) wykonanie Marzanny odbędzie się na czas podczas potyczek w sali gimnastycznej. Nie przynosimy gotowej kukły!

4. Frekwencja klasy - ocenie podlegać będzie obecność uczniów w tym dniu w szkole i uczestnictwo w Święcie Wiosny.

5. "Czy znasz swoją klasę" - mini zestaw pytań - klasa otrzyma zestaw pytań, na które odpowiadają wytypowani przedstawiciele z klasy po konsultacji z klasą, w konkursie uczestniczy również wychowawca, reszta klasy kibicuje.

6. Pożegnanie Zimy - spalenie Marzanny na boisku szkolnym.

7. Budzenie Wiosny na boisku szkolnym - klasy przynoszą gwizdki, trąbki ... itp.

8. Rozgrywki sportowe międzyklasowe.

   Na 21 marca przypada kalendarzowa wiosna. W tym roku przyroda powoli budzi się do życia. Rzadko kiedy widać klucze powracających ptaków, gdzieniegdzie nieśmiało przebijają przebiśniegi. Prognozy pogody też nie napawają optymizmem. Niskie temperatury, a do tego warstwa białego puchu zalegająca rano na  dachach domów i karoseriach samochodów. Uczniowie PZSP w Olszance pomagali tego dnia przebudzić się wiośnie

z zimowego letargu.

            W polskich szkołach 21 marca, pierwszy dzień wiosny, jest zwany też Dniem Wagarowicza. Uczniowie chętnie opuściliby tego dnia zajęcia. Aby ich zatrzymać,  na ogół nie ma zwykłych lekcji, a w szkole organizowane są różne atrakcyjne działania, mające zachęcić młodzież do pozostania w jej murach. Dlatego też w naszej szkole przeprowadzone zostały Wiosenne Potyczki Klasowe.

            Od samego rana uczniowie wszystkich klas wraz z wychowawcami zgromadzili się w swoich gabinetach, aby tam opracować strategię działania. Każda bowiem klasa miała zaprezentować się w kilku konkurencjach. Powołane zostało jury, które miało oceniać wysiłki uczestników. Najpierw wszyscy musieli zaprezentować przebranie. Uczniowie wychodzili na środek sali gimnastycznej, prezentowali stroje i oczywiście samodzielnie ułożoną przyśpiewkę. Nie bez znaczenia była frekwencja klasy. I tak mogliśmy zobaczyć grupę piłkarzy, Murzynków rodem z „Makumby”, hippisów, rolników, drogowców. Krystian Pasternak z kl. I a zaskoczył wszystkich własnoręcznie wykonanym strojem. Przybył w otoczeniu pszczółek, których uwagę skupiał właśnie on- piękny kwiat o misternie wykonanych żółtych płatkach. Kolejna konkurencja to turniej  „Czy znasz swoją klasę”? Zadaniem dla uczniów i wychowawcy było udzielenie zgodnych odpowiedzi na pytania.  Aby definitywnie wygonić zimę, zgodnie z przekazem ludowym należy dokonać spalenia Marzanny.  Wykonanie takiej kukły było ostatnią konkurencją. Uczniowie w ciągu 7 minut starali się przygotować odpowiednią Śmiercichę. Mimo niesprzyjającej aury, uczniowie  przenieśli się na boisko szkole, by tam dokonać spalenia kukieł. Według przekazów ludowych takie działanie miało na celu odżegnanie chorób, śmierci i wszelkiego zła dręczącego ludzi, zwłaszcza w okresie zimowym. Istotą obrzędu było nie tylko niszczenie zimy, ale także magiczne przywoływanie wiosny.

To jednak nie był  koniec atrakcji. Około godz. 11 rozpoczęły się rozgrywki sportowe. Reprezentacje klas próbowały swoich sił na parkiecie, rywalizując w grze w koszykówkę i siatkówkę. Gorący  doping publiczności sprawił, że emocje sięgnęły zenitu. Ostateczne wyniki gimnazjalnych potyczek znane będą za kilka dni.

Młodsi uczniowie naszej szkoły zanieśli namiastkę wiosny do większości przedsiębiorstw i urzędów naszej gminy. Wiosenny korowód odwiedził Urząd Gminy w Olszance, Ośrodek Zdrowia, firmę „Magmar”, piekarnię „Barbara”. Przez wszystkich zostali obdarowani słodyczami i upominkami, a w piekarni mogli skosztować przepysznych pączków.

Chociaż pogoda nie dopisała , nie nudziliśmy się tego dnia w szkole. Okazało się, że Dzień Wagarowicza można niebanalnie spędzić w murach szkoły. Słowem – pierwszy dzień wiosny  był bardzo wesoły  i ten nastrój udzielił się wszystkim na długi, długi, długi ... czas.

                                                             Uczennice klasy II b PG w Olszance

Fotografie przedstawiające obchody Pierwszego Dnia Wiosny w PSP oraz w PG w Olszance znajdziesz tutaj

JAK OLSZANKA WITAŁA WIOSNĘ…

          Wiosna to najpiękniejsza pora roku. Kojarzy nam się z rozkwitającą przyrodą, ze słonecznym oddechem wiatru, z pierwszymi zielonymi pąkami pojawiającymi się na nagich gałęziach, z radością towarzyszącą temu rozkwitowi, temu przebudzeniu. To również czas  porządków, których dokonujemy po zimie, kiedy chcemy przygotować się na przyjście nowej pory roku. Odkurzamy stare kąty, wyrzucamy niepotrzebnie gromadzące się przedmioty, otwieramy szeroko okna na powiew świeżego powietrza.

         Oto na naszych oczach budzi się do życia cały otaczający nas świat. Topnieją śniegi, nieśmiało rozkwitają pierwsze krokusy i  żonkile. Bociany powracają z ciepłych krain. To znaki  odchodzącej  od nas zimy, z którą żegnamy się każdego roku w sposób symboliczny – topimy Marzanę.

         Obrzęd niszczenia tj. topienia, palenia czy w inny sposób unicestwiania Marzanny odbywał się dawniej  zazwyczaj w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, nazywaną Białą, Czarną lub Śmiertną. W niektórych regionach naszego kraju np. na Śląsku Marzannę ubierano w strój druhny weselnej, wkładano jej na głowę wianek z kwiatów,
a w warkocze wplatano wstążki. Następnie po niedzielnej mszy  odświętnie ubrane dziewczęta niosły ją od domu do domu, aby zabrać z nich zło, choroby i nieszczęście, po czym wynosiły ją poza granice wsi, wrzucały do wody i nie oglądając  się,   wracały do domu.

          Pływającej w wodzie kukły nie wolno było dotykać, gdyż mogła od tego ,według dawnych wierzeń, uschnąć ręka. Starano się jak najszybciej uciec z miejsca stracenia, nie oglądając się za siebie, gdyż wrzucona do wody Marzanna symbolizująca śmierć, troski i zmartwienia mogła jeszcze mścić się, szkodzić i sprowadzić nieszczęście.

          Obrzęd topienia Marzanny miał również spowodować zmianę pór roku, przyspieszyć nadejście upragnionej wiosny. Wiązał się z tym także obrzęd tzw. Gaiku Zielonego. Gaikiem nazywano gałąź sosnową lub świerkową ustrojoną we wstążki, papierowe ozdoby, wydmuszki z jaj i paciorki. Aż do połowy XIX w. zwyczaj ten utrzymywał się szczególnie w Polsce południowo-zachodniej i traktowany był z wielką powagą. Podobne zwyczaje niszczenia zimy
i wprowadzania wiosny znane są także w innych krajach Europy. Później zwyczaj ten przekształcił się w zabawę
i w takiej formie przetrwał do naszych czasów.

        Z pewnością nie ma w Polsce szkoły, w której pominięto by obchodzenie wczesnowiosennego zwyczaju topienia Marzanny, również w PZSzP w Olszance świętowano ten dzień w sposób niezwykły.  I choć od dawien - dawna  dzień ten kojarzył się wszystkim uczniom z wagarami, to w naszej szkole od paru lat jest jednak inaczej. Nikt nie myśli nawet o nie przyjściu do niej , gdyż w tym dniu jest u nas bardzo wesoło i zabawnie. Wędrując po szkolnych korytarzach już od samego rana można było spotkać  spacerującą „stonogę”, batalion żołnierzy, personel medyczny, całą klasę „śpiochów”, rolników, ogrodników, pomoc drogową, leśne zwierzątka, nimfy, a także grupkę „ogromnych” niemowlaków.

        Dzień rozpoczął się od spotkań klas w swoich  gabinetach z wychowawcami, gdzie dokonano ostatnich przygotowań do wiosennych zmagań. Następnie wszyscy  uczniowie gimnazjum spotkali się w sali gimnastycznej, gdzie  pan Dariusz Ilów – nauczyciel wychowania fizycznego,  przebrany za ucznia, przywitał wesoło i słonecznie wszystkich  przybyłych: wychowawców, nauczycieli i  gimnazjalistów.   Poinformował o celach i przebiegu dzisiejszego, niezwykłego dnia, przedstawił Jury, które będzie oceniało  potyczki,  oraz zaprosił do wspólnej zabawy i „ciężkiej” pracy.

        W tym samym czasie uczniowie szkoły podstawowej również przygotowali na ten dzień wiele niespodzianek. Najpierw spotkali się na apelu, na którym każda z klas reprezentowała swoje przebranie, krótką inscenizację na temat Wiosny,  piosenkę, wierszyki lub przyśpiewkę. Wszyscy byli do tych wystąpień znakomicie przygotowani. Następnie  przebrani uczniowie z zielonymi gaikami i kolorowymi kwiatami w dłoni,  wyruszyli  barwnym pochodem wraz ze swoimi wychowawcami obwieścić całej Olszance i Pogorzeli, że zimy już nie ma i , że dziś jest pierwszy dzień Wiosny. Wesoły
i rozśpiewany korowód odwiedził m. in. Urząd Gminy w Olszance, Urząd Poczty, Ośrodek Zdrowia, sklepy spożywcze
i wszystkie inne ważne miejsca. Wszędzie  uczniów  witano   z uśmiechem i prawdziwa radością. Dzieci  życzyły wszystkim  samych słonecznych i wiosennych  dni za co zostały później  obdarowane  słodkościami.

        Tymczasem u gimnazjalistów nastąpiła pierwsza, długo oczekiwana  konkurencja -  IDOL. I choć wszystkie zespoły prezentowały się znakomicie, to jednak bezkonkurencyjna okazała się grupa „Lordi”, (w składzie:
M. Grzybowska, M. Grzybowski. R. Ptak, P. Kościelniak i I. Ilów),  wykonująca utwór „ Hard rock hallelujah”. Swoim  niesamowitym, szalonym wręcz występem wokaliści „rzucili na kolana” wszystkich, a także Jury, które przyznało zespołowi miejsce pierwsze.

        Kolejnym punktem programu była prezentacja klas.  Liczyła się pomysłowość, oryginalność i sposób zaprezentowania swojego przebrania, piosenki i zawołania Wiosny. Wszystkie klasy wraz ze swoimi wychowawcami przygotowały się do tej konkurencji znakomicie. I tak można było ujrzeć m. in.:  lekarzy – I a, stonogę – I b, kibiców polskiej reprezentacji – I c, śpiochów – II a, dzieciątka  ze żłobka – II B, drogowców i rolników z III a,  kompanie żołnierzy – III b, cywilów –III c. Po zaprezentowaniu przebrania i przyśpiewek przyszedł czas na kolejny etap zmagań – na wykonanie Marzanny. Każda klasa, a właściwie jej trzech reprezentantów miała na to tylko 8 minut. Było
to najbardziej wyczerpujące minuty tego dnia. Wszyscy pracowali bardzo szybko, zgodnie i wytrwale. Po wskazanym czasie udało się przygotować Marzanny. Surowe Jury obserwowało cały czas pracę zawodników, oceniało pomysłowość i oryginalność wykonania kukły, nic nie umknęło ich uwadze. Trzecią konkurencją, która była zarazem ostatnią był konkurs wiedzy ph. Czy znam swoja klasę ?  Na pytania prowadzącego odpowiadali jednocześnie wychowawcy i dwaj przedstawiciele klasy. Następnie Jury oceniało zgodność odpowiedzi. Pozostali uczniowie klas kibicowali swoim drużynom. Potem nastąpiła chwila na podsumowanie wyników, a następnie Jury oceniło i ogłosiło,
iż bezkonkurencyjną klasą w tym roku jest III B wraz ze swoim wychowawcą panią Adrianą Gall. Zwycięska klasa otrzymała słodkości. Radość z wygranej była ogromna.

            Kolejnym punktem programu było udanie się na boisko szkolne i  spalenia Marzann , aby ostatecznie  w ten sposób pożegnać zimę. Tymczasem grupa porządkowa przygotowywała salę gimnastyczną do potyczek sportowych. Klasy pierwsze grały w ringo, drugie w koszykówkę, a klasy trzecie  siatkówkę. I na tym zakończył się Pierwszy Dzień Wiosny w PZSzP w Olszance.

       Wszyscy bawili się znakomicie, emocji nie zabrakło. Wiele klas swoim przygotowaniem, organizacją i ogromnym poczuciem humoru mile zaskoczyło swoich wychowawców i innych nauczycieli i uczniów, a także samych siebie.  Mamy nadzieje,  że ten dzień, co roku będzie obchodzony w podobnej atmosferze i , że nie zabraknie nam pomysłów na to,  by dobrze się bawić. Dziękujemy wszystkim , którzy przyczynili się do zorganizowania i umilenia nam tego niezwykłego dnia.

 Powyższy tekst napisali uczniowie PZSzP w Olszance - Magdalena Grzybowska, Ewa Rosińska pod kierunkiem Pani Joanny Sowierszenko.

 Fotografie przedstawiające obchody Pierwszego Dnia Wiosny w PSP oraz w PG w Olszance znajdziesz tutaj

WIOSENNE PRZYSŁOWIA

 

Jaskółka i pszczółka lata, znakiem to wiosny dla świata. Gdy dzika gęś w marcu przybywa, ciepła wiosna bywa. Jak drozdy śpiewają na wierzchołkach drzew, wiosna wnet; a jak między gałęziami, to jeszcze het. Kiedy żurawie wysoko latają, prędkiej się wiosny ludzie spodziewają. W marcu jak w garncu. Kiedy w marcu plucha, to w maju posucha. Gdy w marcu grzmoty, to w maju śniegi. Od 20 marca, słońce zagrzewa nawet starca. Na św. Grzegorza, idą śniegi do morza. Po Macieju - lody, wróżą długie chłody. W marcu śnieżek sieje, a czasem słonko grzeje. Co w marcu urośnie, w maju zamarznie. Święty Józef Oblubieniec, otwiera wiośnie gościniec. Jakie Zwiastowanie, takie Zmartwychwstanie. Nie ma w marcu wody, nie ma w kwietniu trawy. Po marcu grzmiącym, maj śniegiem ćmiący. Marzec co z deszczem chadza, mokry czerwiec sprowadza. Gdy suchy marzec, kwiecień nagradza, bo deszcz sprowadza. Gdy marzec z gromem schodzi, maj śniegiem obrodzi. Z wiosną nadzieje rosną, nastanie lato, wszędzie bogato... Marcowa mgła zimne lato da. Ile w marcu deszczu, tyle w maju śniegu.